Πέστο με ρίνα...όχι, λάθος...πες το με ρίμα...

πες τα, χρυσοστομε, πες τα σου λεω, μα μ εναν περιορισμο
θα εισαι μεσα μονο, αν το συνεχισεις οπως το κανω εγω...

μπορεις να πεις τα παντα, κουφα, τρελα, ανειπωτα
αλλα χωρις τη ριμα, σαν να μην ειπες τιποτα...

μπορεις, αν θελεις, για να φανει σαν δρωμενο
καποια απο τις ριμες σου, ν αφησεις στον επομενο...

δεν το πολυκατάλαβα τούτο το νέο θέμα
αυτό που η πέτρα έστησε με κοπο, ιδρώτα, αίμα

με τη ροή της λογικής θα έρθουμε σε ρήξη
αν ο καθένας γράφει εδώ ό,τι κι αν του σφυρίξει

κι ούτε της ρίμας η ροή είναι δικαιολογία
μα αν το θέλει η πέτρα μας, πια τι να πω?

Υγεία...

Καπου σας χανω βρε παιδια, δεν ξερω απο τετοια
παντος το θεμα ειν' καλο, στο αναγνωριζω πετρα

Ας ετοιμαστουν τα μυαλα του φορουμ για να γραψουν
ωστε και εμεις να μαθουμε απο ο,τι παρουσιαζουν

Και το θεματακι τουτο δω, ελπιζω να προχωρησει
γιατι το φορουμ μας παιδια, παρα πολλα αξιζει...

καλα, Misfits, με κουφανες, σου δινω συχαρικια
ΤΕΛΟΣ...ειμαστε ολοι ποιητες...και δεν κολλαμε...μπρικια...

κι οποιος γυρισει και μας πει, δεν πιανετε, ρε, μια.....
του λεω :

( για πηγαινε και διαβασε, σελιδα 23 )

ριμα τη ριμα κατι θα βγει, μια αφορμη, μια αιτια
και διχως θεμα θα στηθει μια ομορφη ιστορια...

αρχισατε κι ακολουθω μα θελω να ρωτησω
πως, ταχα, μπαινουν οι βαθμοι? πως θα τους αποκτησω?

σαν γνωστης της καταστασης, σαν εμπειρη στο θεμα
να εξηγησω ερχομαι σε ολους και σε σενα...

ο ενας βαθμος ειναι μικρος, χαρα στον που τον εχει,
ο δευτερος, ασθμαινοντας, πισω απ τον πρωτο τρεχει...

ο τριτος ειναι κερασμα, αντι για κουλουρακια
κι ο τεταρτος για τα καλα που γραφουμε λογακια...

οι πεμπτος, εκτος κι εβδομος ειναι κατι σαν δωρο
κι απο τον ογδοο κει μετα, πληρωνουμε και...φορο...

Κάπου δεν μας τα λες καλά, αγαπητή μου Πέτρα
για ρίξε μια καλή ματιά και τους βαθμούς μας μέτρα...

Θαρρώ πως περισσότερους έχουν κάποια παιδακια
κι είναι, τί σύμπτωση! αυτά που λεν κακά λογάκια...

latine, με το σύστημα κάτι περίεργο παίζει...
γεμάτο θράσος έγινε και τους admin εμπαίζει..

οι πόντοι θεωρητικά γνωρίζω πώς δουλεύουν
αλλά στην πράξη, φίλε μου, μάλλον ΕΜΑΣ δουλεύουν...

Για ποιον χτυπαει η καμπανα αραγε και γινεται το θεμα
το φορουμ ειναι αυτο που δεν χαριζει σε κανενα

Κοιταει απ ολες τις πλευρες και οχι την δικια του
μακαρι καποιοι να εκριναν οπως το συστημα του...

είναι τυχαία, άραγε, του μίσφιτς τα λογάκια?
είναι πολλοί οι πόντοι του, μου σπάνε τα νευράκια...

Γι' αυτό κι εγώ θα εισηγηθώ στο σύστημα να πάρω
3 εκατομμύρια πόντους, για να γουστάρω...

Δε μ' άρεσαν οι πόντοι μου, όταν τους πρωτοείδα
είπα: «Πώς γίνεται αυτό, να γίνω κάτι σαν φίρμα;»

Αγαπημένε μου Aptyx, τα νεύρα κάλμαρε τα
γιατί δεν κάνουνε καλό, πάντα οδηγούν στη τρέλα

Κάποια άτομα, πολύ καλά, μου στάθηκαν εμένα
ξέρουν αυτοί που θα με βρουν, τους τα 'πα ένα-ένα

Πολλά με όλους μοιράστηκα και έμαθα από εκείνους
λίγους όμως ξεχώρισα, που ήξεραν να κρίνουν

Το φόρουμ σας ειν' μοναδικό και άλλο δεν υπάρχει
κι όποιος τ' αντίθετο πάει να πει, κλοτσήστε τον αν λάχει

Μάζεψα τα λογάκια μου και έφτασε το πλοίο
πριν να μπαρκάρω θα σας πω και το δικό μου

Αντίο…

δεν το καταλαβα αυτο misfits τι πας να κανεις?
πας να μπαρκαρεις για αλλου ή μηπως και τα χανεις?

σαν το φιναλε της σειρας μου μοιαζει αυτο το αντιο..
προσεχε ομως γιατι μπορει ...και να με δεις στο πλοιο...

περαστε σας παρακαλω και μην καθυστερειτε
ηρθε το λπιο της γραμμης, μπρος, επιβιβαστειτε...

ο καπετανιος σας μιλαει και σας καλωσοριζει...
περαστε στις καμπινες σας, ως ο κανων οριζει...

ω! μα τι βλεπω? ποιοι ειναι εδω? κουφαθηκα, μιλαμε...
ετσι ειμαστε απ το synomilo, παντου ΠΑΚΕΤΟ παμε...

κρουαζιερα παμε στα νησια,για να το καταλαβω
ετουτη ομως την φορα θα τρεξω να προλαβω...

οχι οπως την αλλη που εμεινα αμανατι στο λιμανι
τωρα εχω παρεα απιθανη τον emo_no .... ''το αλανι''...

Οπα σε λαθος πλοιο μπηκα, με παει Αργεντινα
ρε μπας και με γλωσσοφαγε, η θεια μου η Μακρινα;

Οσο και να φοβαμαι, λεω να γυρισω πισω
εστω κι αν χρειαστει, μιλια να κολυμπησω

Ουφ, σας προλαβα και ας τρεχατε με το μυαλο
παντος το πηρα αποφαση, δε ξαναλεω

Adios...

σας βλεπω και συγχιζομαι, μα τι αναισθησια
καλα, εσας δεν σας κουναει? δεν εχετε ναυτια?

α! ολα κι ολα, θα το πω και να με συμπαθατε
για την επομενη φορα, μοναχοι σας να πατε....

αν ειναι να ζαλιζομαι, να τρεχω να μη φτανω
εγω το λεω ξεκαθαρα, θα παρω... αεροπλανο...

Σ αεροπλάνο δεν μπορώ, σε πλοίο μαραζώνω
το τρένο το σιχαίνομαι και στο ταξί θυμώνω.

μονάχα σε μια αγκαλιά μπορώ να ταξιδέψω
όπως αυτή του emo_no που θέλω να την κλέψω.

μια καρδουλα ομως μικρη συναγερμο εχει βαλει...
και δεν αφηνει πια να μπει στην αγκαλια του αλλη...

μονο αν βρεις τον κωδικο και το σωστο σημειο
τοτε η καρδουλα θα χαθει και θα του πει ...αντιο...

δυσκολο πραγμα ο ερωτας και πρεπει να παλεψεις
να κατακτησεις μια καρδια και οχι να την...κλεψεις..

Δύσκολος όσο και τυφλός, δε βλέπει που χτυπάει...
πετάει κρυφά τα βέλη του κι ευθύς την κοπανάει...

Κι αν κάνουμε παράπονα και πούμε "δε μ' αρέσει"...
πετάει κι άλλη σαϊτιά, για πάντα μα μας δέσει...

γυναικες, παντα το μυαλο στο αισθημα το εχουν
κι αν κανεις πως δε συναινεις, μετα σε κατατρεχουν...

ισως να εχεις δικαιο ομως σας αγαπαμε..
και οταν σας πληγωνουμε να ξερεις πως ποναμε..

γιατι το κανουμε αυτο ο νους δεν το χωραει..
φταιει ο ζηλιαρης ερωτας που τις καρδιες χτυπαει...

...έρωτας λέγεται....λοιπόν....εκείνο το σκασμένο?.....
....που αν το πετύχω πουθενά....θα το ξεπουπουλίσω...
....κι όλα τα μαξιλάρια μου....θα τα ξαναγεμίσω...

...

ειχατε δεν ειχατε, σας φυγε η μπαλα
λιγο απο δω, λιγο απο κει, μονο λογια μεγαλα...

εδω ο κοσμος καιγεται, το ειπε ο χαρδαβελας
και σεις αγαπες κι ερωτες και λογικη της τρελας...

αυτη ειναι η τρελα του ερωτα που ετσι και χτυπησει..
τιποτα μεσα στο μυαλο ορθιο δεν θα αφησει...

γιατι καρδια με λογικη ποτε δεν συμβαδιζουν
αν τα ταιριαξεις ομως σωστα τοτε σιγουρα αξιζουν...

σπανια ομως γινεται αυτο να μας συμβαινει
αν ομως το πετυχουμε βγαινουμε κερδισμενοι....

Σωστά τα λες, πολύ σωστά μα θα σου αντιμιλήσω
πως αν καρδιά και λογική μια μέρα συμβαδίσουν

και οι δυο το ίδιο αναζητούν κι αν τότε συμφωνήσουν
κάπου μας φεύγει ο έρωτας και δε γυρίζει πίσω...

Μα αν είναι μόνη η καρδιά που εντολές μας δίνει
τότε τον ζεις απόλυτα κι αφήνεσαι στη δίνη

που σε πηγαίνει μακριά σ' όσα δεν έχεις ζήσει
μ' αλίμονο, όταν γυρνάς, ίσως να έχει σβήσει...